توضیحات

لوامع جامی: شرح قصیده ی خمریه ابن فارض

ابوحفص عمر بن علی ابن فارض، شاعر مصری قرن ششم و هفتم هجری، در میان عرفای عرب مقام ارجمندی دارد. اغلب اشعار او در معانی تصوف است و در عبارات و اشعار خود اصطلاحات صوفیه را در نظر گرفته است.

آثار شعری او با موضوع عشق الهی، دارای معانی لطیف و اشارات دقیقی است که نشان می دهد شعر نیز مانند نثر می تواند حقائق دقیقی را بیان نماید. از ابن فارض تنها یک دیوان شعر بر جای مانده که چندین شرح در رابطه با آن نوشته شده است.

مولانا عبدالرحمن جامی که خود از علما و عرفای شناخته شده است، یکی از قصاید وی را به نظم و نثر ترجمه و تفسیر نموده است. جامی نخست مقدمه ای شامل چند لامعه در محبت و اقسام آن نوشته و پس از آن لغات شعر را تفسیر نموده و معانی آنها را بیان می کند. “حکمت آل آقا” با مقایسه ده نسخه به تصحیح این کتاب همت گماشته است.