توضیحات

شعر یاد:
مرده اید؟
– نه
زنده اید؟
– نه
پس چگونه اید؟
– خاموش
مگر ساعت خفتن فرا رسیده است؟
می هراسید از آنکه
از پای درافتید
لیک هراس از پایتان درافکنده
خوشبختی را گم کرده اید؟
بس که دیوارهای حایل
را بزرگ انگاشته اید
برخیزید
سنگ از پی سنگ بردارید
دوست از پس دوست دریابید
در از پی در بگشائید
وین مرده سرا بگذارید!
سال ۵۶