توضیحات
مجلس شورای ملی دوره های بیست و یکم تا بیست و چهارم
مجلس، میراث صدسالۀ انقلاب مشروطه و مهم‌ترین شاخص مردم‌سالاری است که دوره‌های پر از فراز و نشیبی را در طی این سال‌ها گذرانده است. مجلس در این دوران، با این که باید نماد مردم‌سالاری باشد، بیش‌تر برای توجیه دیکتاتوری بوده است.
در این بین، آن‌چه بیش از همه کارکرد مردم‌سالارانه و توجیه‌گرایانۀ دیکتاتوری مجلس را مشخص می‌کرد، قدرت شاه و گرایش وی به سوی دموکرات‌منشی و ضعف قدرت و یا قدرتمند شدن شاه بوده است؛ که در هنگام ضعف شاه، مجلس جایگاه واقعی خود را تا حدی بازمی‌یافت و در هنگام قدرت‌گیری او، دوباره اعتبار خود را از دست می‌داد. قوۀ مقننه یکی از نهادهای سیاسی حاکم بر کشور است که وظیفۀ تعیین قوانین را به عهده دارد و اعضای آن، که نمایندگان مجلس را تشکیل می‌دهند، توسط مردم انتخاب شده و به مفهوم دموکراسی عینیت می‌بخشد.
فکر دموکراسی اجتماعی در ایران در انقلاب مشروطیت به وجود آمد و مجلس یکی از مهم‌ترین ارکان مشروطیت به حساب آمد. در واقع مجلس مشروطه، با داشتن نقش حیاتی در اداره و هدایت کشور و درست ایفا کردن این نقش، تاثیر عمیق و تعیین‌کننده‌ای در سرنوشت و سیر جهت‌گیری‌های کشور به جا گذاشته است؛
بنابراین بررسی نحوۀ انتخابات مجلس و شناخت ترکیب نمایندگان و طبقات اجتماعی آنان، نه تنها می‌تواند خاستگاه واقعی وکلای مجلس و آرای صادرۀ آنان را به نحو مطلوب‌تری بازشناسی نماید؛ بلکه قادر است چگونگی مشارکت مردم را در تعیین نمایندگان واقعی خود ترسیم کند.
از این رو، نگارنده در کتاب حاضر به بررسی نحوۀ انتخابات مجلس شورای ملی در چهار دورۀ قانون‌گذاری، یعنی از دورۀ بیست و یکم تا بیست و چهارم، پرداخته است. هدف از تدوین کتاب، تحقیق دربارۀ نحوۀ انتخابات مجلس و افراد و یا گروه‌های سیاسی و اجتماعی در انتخابات و تاثیر مداخلات آنان بر تحولات سیاسی جامعه است.
دیدگاهی دارید؟