توضیحات

نویسندۀ این کتاب، عربی بدوی ولی تحصیلکرده و روشنفکر بود که به اتکاء اسم و نسب خود در دستگاه حکومتیِ عثمانی چند مقام و منصب دولتی بدست آورد ولی پس از چندی مغضوب دستگاه واقع شد و زندانی و تبعید گردید.
فائزالحسین در زندانها، در راهپیماییها به سوی تبعیدگاه و ضمن استراحت در شهرها و دهات، صحنه‌های دلخراشی از کشت و کشتار و جنایت ترکها و کردها نسبت به ارمنیان را به چشم دیده و به خاطر پاره‌ای از قربانیان این فجایع وحشتناک گریسته و تنش به لرزه درآمده است.

بس داستان‌های غم‌انگیز یا از دهان خود جانیان و یا به نقل از دیگران به گوش خود شنیده و بعنوان مسلمان بیداردل، روشن‌ضمیر و با وجدان از بلاهای غیرقابل تصوری که ددان انسان‌نمای ترک و کرد تحت لوای اسلام و بواسطه اسلام بر سر مردان و زنان بی‌گناه و نوزادان و نوجوانان معصوم آورده بودند، احساس شرم و گناه نموده است.