توضیحات
برگرفته از پیشگفتار کتاب:
خواننده گرامی، دهمین جلد از سری مجلدهای «مصدق، نهضت ملی و رویدادهای تاریخ معاصر ایران»، پیش روی شما است.
مقدمتاً لازم به این توضیح است که نظریه «توسعه و ترقی اقتصادی و اجتماعی» از طریق استبداد سیاسی وابسته و یا غیر وابسته در عصر پهلوی و رژیم آخوندی در جامعه کارساز نبوده و نیست و ذهنیت کور نظامهای پیشین و حال با عدم رعایت قانون اساسی و زیر پا گذاشتن حقوق ملت کشور را دچار ناهنجاریها و بحرانهای شدید سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کرده و می کند.
یکی از عوامل عمده گسترش فساد و عدم رشد در ساختارهای سیاسی و اجتماعی جامعه ناشی از این سیاست و نظرگاه است، سیاستی که منافات با آزادی و استقلال و تعارض با جامعه باز و حقوق شهروندی دارد. اکثر نخبگان ایرانی و روحانیت در اندیشه و عمل به زور در روش و منش فرومایه خود، باور دارند زیرا این نظریه بازتاب دیرپای بنیادهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آن جامعه است در رویدادهای تاریخ معاصر ایران “ماسونها” و “انگلوفیلهای” عصر پهلوی اول نمونه بارز این مهم بودند.
این نخبگان چپ (سوسیالیستها به رهبری سلیمان میرزا) و راستها خود قربانیهای سیاستی شدند که مهدی قلی هدایت (مخبر السلطنه) که تحصیل کرده آلمان بود و از وزرای دوره قاجار است و در سلطنت رضاشاه به نخست وزیری رسید، در کتاب «خاطرات خطرات اینگونه بیان نموده است:
«سینه زنهای پای علم جمهوری و تغییر سلطنت یکی یکی پاداش خدمت مییابند، نصرت الدوله، تیمورتاش سردار اسعد و تدین. از برای هیچکس امنیت نیست. بلی روسای ایلات و بعضی اشرار قلع و قمع شدند، کم و بیش نظامی ها جای ایشان را گرفتند ذخایر دریک مرکز جمع شد اما امنیت بهیچوجه حاصل نشد، عدلیه آلت تدارک پرونده جنایت است. از سال هفتم و هشتم سلطنت پهلوی، امیدها به یاس مبدل شد، نظم کلی درامور، دایر شدن کارخانه، ساختمان، راه آهن و گشاد کردن خیابانها جلوه ای کرد و اموری بود شدنی، پایه عدالت متزلزل شد و تمام محسنات باین عیب نمی ارزد.»
دیدگاهی دارید؟