توضیحات

گفتگوهایی با امانوئل لویناس، مونیک اشنایدر، میشل سر لوس ایریگاری، میشل لودوف، ژاک دریدا

از مقدمه مترجم:
انتخاب این کتاب از آن رو بوده که به دو دغدغه اساسی زندگی من، فلسفه و ادبیات و چالش شیرین این دو با یکدیگر می پردازد. (ضلع سوم مثلث را هم سینما برایم ساخته است). چند تنی فیلسوف یا ادیب، زن یا مرد، مشغول مکالمه اند. از دلمشغولی هایشان گفته اند و هوشمندانه و هوشمندانه روابط این دو حوزه با جهان عینی روزمره را کاویده اند.

اگرچه تمامی پرسش های مطرح شده به پاسخ های سرراست نینجامیده (و چه انتظاری از گفتار کنایی و رنگین فرانسویان؟) و اگر چه جالی خالی پرسش های بنیادی دیگری نیز در میانه مباحث احساس می شود (به رغم انتخاب های به جای مورتلی)، اما هر آنچه هست به حد کفایت وسوسه گر و حسرت برانگیز می نماید تا دشواری لذت بخش خواندن متونی دیگر از/درباره ی فیلسوفان/ پرسش های مورد بحث را هم بر خودمان بپذیریم.
این کتاب زیر چاپ بود که دریدا درگذشت. اینجا در میانه مصاحبه اش می گوید:
“فکر می کنم که فلسفه آینده دارد، که آینده است.”
و ما در پی ردی که از او برایمان مانده، پذیرای آینده می شویم…