درباره شعر نیما و نیز خاستگاه و ریشه‌های شعر نو و آگاهی یا عدم آگاهی وی از تلاش‌های پیوسته یا گسسته پیشینیان در سرودن شعر در قالبی غیر از غزل کلاسیک حرف‌های زیادی زده شده است. ولی روند تکامل شعر نیما نشان می‌دهد که او نه با تلاش پیشینیان ـ به‌ویژه آغازگران تحول در شعر فارسی ـ آشنایی داشته و نه به پیروی از آنان به فکر سرودن شعر در قالب آزاد با مصراع‌های کوتاه و بلند و بدون قافیه روی آورده و نه به تقلید صرف شاعران بیگانه.

در این کتاب ابتدا به اختصار درباره زندگی و شعر نیما مطالبی ارائه شده و سپس در سه فصل به نقد و بررسی اشعار نیما پرداخته شده است که در فصل اول شعرهای کلاسیک نیما در بخش‌های مثنوی، قطعه، قصاید، غزلیات، رباعیات، ترجیعات و مسمط‌ها، در فصل دوم شعرهای نئوکلاسیک نیما و در فصل سوم نیز شعرهای نو او مورد بررسی قرار گرفته است.