توضیحات

این کتاب در مورد شکل گیری ساواک در ایران همکاری این سازمان با موساد سازمان مخوف اطلاعاتی اسراییل نوشته شده است. برقراری ارتباط میان اسرائیل و دستگاه سلطنت پهلوی و گسترش هم‌کاری‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اطلاعاتی و نظامی این دو حکومت، انگیزه مهمی برای کوشش‌ها و حضور صهیونیست‌ها در ایران بود.

دولت شاهنشاهی ایران، در اسفندماه ۱۳۲۸ خورشیدی (۱۹۴۹م)؛ یعنی کمابیش یک سال و اندی پس از برپایی دولت اسرائیل، این رژیم را به صورت غیر رسمی و ناآشکار و بدون داشتن سفیر در اسرائیل (دوفاکتو)، رسمی دانست. اسرائیل از دید جایگاه و وضع ویژه خود، به‌ویژه نداشتن راه‌بردهای ژرف و آسیب‌پذیری آن از تهدیدهای امنیتی و تلاش برای تحقق برتری نظامی بر دیگر کشورهای منطقه، به ارتباط‌های امنیتی و اطلاعاتی با کشوری در منطقه نیاز داشت که به پشتوانه آن بتواند خواسته‌ها و هدف‌هایش را برآورد.

ایران از همسایه‏ های کشورهای عربی خاورمیانه بود که شمار فراوانی از اتباع یهودی در آن می‌زیستند و آزادانه در آن‌جا به کارهای مذهبی، فرهنگی، اقتصادی خود می‌پرداختند و از نفوذ و حضور در دستگاه حکومت محمدرضا پهلوی برخوردار بودند و از این‌رو، مناسب‌ترین مکان برای فعالیت اطلاعاتی و عملیاتی اسرائیل به انگیزه تأمین امنیت آن به شمار می‌رفت. بنابراین، نیاز شدید ساواک به آموزش‌ها، ساز و برگ و کارشناسان موساد برای تقویت ساختار خود، زمینه‌ای برای حضور و فعالیت‌های گوناگون موساد در ایران فراهم آورد.

فصل اول کتاب درباره زمینه های همکاری رژیم گذشته ایران و اسراییل و ابعاد مختلف روابط آنها, نیز مخالفت هایی است که متوجه این روابط بوده است .در فصل دوم ابعاد همکاری های ساواک و موساد با توجه به اسناد بررسی و ارزیابی شده است .
در بخش دیگر کتاب, اسنادی مربوط به همکاری موساد و ساواک درج گردیده و در پایان نمونه ای از اصل اسناد و روزشمار وقایع مربوط به موضوع آورده شده است .