توضیحات

شعر ویلیامز حلقه ی مفقوده ای شعر فارسی ست .هر چه جهان به آن نزدیک تر گردید شعر ما از آن دورتر .که از اساس راهشان جدا بود .شعر ما شد شرقی شده ی الیوت و الوار …چون اساسا شعر ما ساده بگوییم با ویلیامز حال نمی کرد . انگار مدرنیته و تقطیع بیش از حد شعرش ، خواننده را فراری می داد .

آوانگاردبازی های او به روح شرقی نمی خورد .اما این مختص شعر ما نبود. همه جا او را چنان که باید تحویل نگرفتند . ویلیامز ، فرزند خلف ویتمن ، هیچ وقت به اندازه ی او هم تحویل گرفته نشد .

تقطیع شعری و به هم ریختگی زمانی و جمله های شعری به هم ریخته و بی روح و گاه خشک ، خواننده نداشت . هنوز مدرنیته آهنگ الیوتی می خواست ، بازگشت به اسطوره ها و تلمیحات مذهبی می خواست . هنوز زبان فاخر می خواست . اما ویلیامز دهن کجی ای بود به همه ی این ها ، گفت انگلیسی آمریکایی به جای انگلیسی بریتانیایی …این شد که زبانش از نظرشان فاخر نبود که اساسا او دیگر شاعر نبود …کی مثل او پیش افتاده ترین چیزهای زندگی دور و برش را شعر می کند