توضیحات
مقدمه مؤلف
پاسخ به نویسنده کتاب «نقدی بر کتاب سیاه یا خط سیاهی بر کتاب سیاه»
آینه گر نقش تو بنمود راست
خود شکن، آئینه شکستن خطاست نظامی گنجوی
نوشتن تاریخ معاصر کار بسیار مشکلی است زیرا در هر دوره و عصری کم و بیش افراد و اشخاصی هستند که صرفاً روی حب جاه و مقام دست اندرکار مشاغلی می شوند و برای تصدی مقام یا حفظ آن دست به هر کاری میزنند و از زشتیها و پلیدیها آبائی ندارند. بدیهی است زندگی سیاسی و اجتماعی این قبیل اشخاص خالی از لکه های سیاه و نقاط منفی نیست مورخ بی طرف و صادق که ناگزیر از بیان رویدادهای تاریخی است این نقاط منفی را بازگو می.کند آنوقت است که بمصداق الحق ،مربیان این حقایق بمذاق این قبیل صاحب منصبان خوش نمی آید و وقتی به اصطلاح پتۀ آنها بآب می افتد عصبانی و ناراحت میشوند و به انتقاد و ردّ مطالب تاریخی میپردازند سهل است در پاره ای موارد به ناسزاگوئی و احیاناً به فحاشی به نویسنده میپردازند و همان کاری را می کنند که به قول ایرج میرزا … که فحش آئین سردمدار باشد.
در صورتی که بر فرض نویسندۀ تاریخ دچار سهو و اشتباهی شده باشد، بایستی با سند و دلیل مطلب را گوشزد کرد مسلّم است مورخ منصف وقتی ببیند اشتباهی کرده با فروتنی عذر می خواهد رفع اشتباه میکند و تاریخ نیز منقح می شود. وگرنه منکر بدیهیات شدن و بدون ارائه مدرک و دلیل معقول انتقاد کردن و با قلم نه روی تمام مندرجات تاریخ خطی به سیاهی قلب خود ،کشیدن شیوه خردمندان نیست.
دیدگاهی دارید؟