توضیحات

کاروان مرگ (جلد دوم)

در اواخر سال ۱۹۴۲ که شعله های جنگ تمام اروپا و شمال آفریقا را گرفته بود، در خانه ای که دور از لندن بود مقدمات یک ماموریت خطرناک و در عین حال مهم فراهم می شود. عده ای از افسران ارشد ارتش و اداره ضدجاسوسی و جاسوسی، سرهای خود را بروی نقشه آفریقا خم کرده بودند و به جزیره گمنام و دورافتاده ای که در پانصد میلی جزائر کاتالی واقع بود و خط قرمزی به دور آن کشیده بودند، نگاه می کردند.
مطالعه آنها بر اساس آخرین گزارشی بود که از زنی به نام “نورا” رسیده بود. نورا یا میس نورا تنها فردی بود که از یک گروه اکتشافی از بین رفته باقی مانده بود.
او اواسط سال ۱۹۴۲ همراه گروهی به آن جزیره که در اینجا آن را به نام جزائر زامبو می خوانیم رفته بود. هدف آن دسته تجسس و اکتشاف اورانیوم بود. ولی قبل از آنکه آنها به نتیجه فعالیت های خود برسند، بر اثر حملات پی در پی قبیله بومیان آدمخوار از بین می روند و تنها کسی که از آنها زنده می ماند، میس نورا است که معجزه آسا از مرگ نجات می یابد و به قبیله نیمه وحشی جزیره پناهنده می شود و از آنجا به زحمت آخرین گزارش خود را با دستگاه بیسیم به لندن مخابره می کند…