توضیحات
کاوشی در شعر نیما: از ققنوس تا آی آدمها
نگارنده در این مجموعه شرح و تحلیلی از برخی سروده‌های نیما به دست می‌دهد .
بررسی‌های کتاب شامل این سروده‌ها است” :ققنوس”، “عذاب”، “مرغ غم”، “می‌خندد”، “مرغ مجسمه”، “وای بر من”، “پدرم”، “گل مهتاب”، “لاشخورها”، “ای عاشق فسرده”، “پریان”، “اندوهناک شب”، “هیبره”، “همسایگان آتش”، “شکسته پر”، “خنده‌های سرد”، “امید پلید”، “به گمشدگان”، “پانزده سال گذشت”، “وقت است”، “خواب زمستانی”، “من لبخند”، “لکه‌دار صبح”، “جغدی پیر “و “آی آدمها .”
نیما که در جوانی اندیشه جنبش مسلحانه را در سر می‌پروراند، آن را رها نمود و قلم برداشت تا کاری را که در آن شرایط از تفنگ برنیامد، با قلم برآورده سازد. هدف وی درهم‌کوبیدن واپس‌گرایی و گشودن راه تجدد و آزادی‌خواهی در پهنه ادبیات به‌ویژه شعر بود؛ زیرا با شناخت ماهرانه‌ای که از فرهنگ و ادبیات و روند افت شعر تا زمان خویش داشت، می‌دانست که شکست بن‌بست آن جز با برنامه‌ریزی سنجیده امکان‌پذیر نیست. این کتاب اختصاص به بررسی اشعار نیما از «ققنوس» تا «آی آدمها» دارد. گفتنی است که به دلیل طولانی بودن دو شعر «دانیال» و «سریویلی» از آوردن این دو شعر خودداری شده و فقط تحلیل آنها در این کتاب آمده است.
دیدگاهی دارید؟