شماره بازیابی: ۸۶۷
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭۱۰-۱۹۲۵۵‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: کنز اللغات [نسخه خطی]/ از: محمد بن عبدالخالق بن معروف.
کاتب: محمدصادق بن حاجی بن حاجی محمدحافظ.
تاریخ کتابت: ۱۰۴۴ق.
قطع: رحلی بزرگ. ۲۳*۳۵سم. ۳۲۹گ. ۲۳س.
یادداشتهای کلی: دیباچه کتاب را به نام کارکیا سلطان محمد پسر کارکیا ناصر کیا پادشاه گیلان (۸۵۱ تا ۸۸۳) موشح کرد.
تمام کتاب در ح ۲۵۰۰۰ بیت کتابت دارد و چند بار چاپ گردیده است.
کو بود با حمد معبود خدای لا ینام/ جواهر کنوز لغات حمد و سپاس الخ.
تزئینات نسخه:لغات را نویسنده با شنجرف نوشته و بنا داشته لغات نام برده در کنز را به ترکی ترجمه نماید و یا ترجمه دیگری را بنگارد ولی توفیق بر نگارش بیش از دو برگ (سه صفحه پس از مقدمه) را نیافته است.
نوع کاغذ:سمرقندی.
تزئینات جلد:تیماجی.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:بسمله ابتدای هر سخن آن خوبتر در هر مقام
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:ثلث و نسخ خوب.
مشخصات اثر:
شکل و سجع مهر:
یادداشتهای تملک:
متن یادداشت:
با مهر منوچهر حاکم مشهد مقدس نگاشته.
در حاشیه آخرین صفحه نوشته شده که در ۱۰۵۴ق. مخدوم معظم محمدمحسن مالک این نسخه گردیده‌اند.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۴۰۷-۱۴۰۸٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: این کتاب شامل ترجمه لغات قرآن کریم و احادیث شریفه به ترتیب حروف تهجی با مراعات حرف اول و آخر در بیست و هشت باب می‌باشد و هر یک از باب‌ها به چند فصل تقسیم گردیده و از لغات مشتقه به ذکر مصادر آنها قناعت شده و پس از آنها لغات غیر مشتقه را ذکر نموده و گاهی به آیات قرآن کریم و احادیث شریفه استشهاد گردیده و مقدمه این کتاب کلیاتی در مطالب صرفی و نحوی و لغوی در ۱۶ ماده می‌باشد.
محل و شماره بازیابی: ۱۱۸۳۷۷