توضیحات

محمد مسعود در کتاب گل‌هایی که در جهنم می‌‌رویند همانند دیگر آثارش به فساد اجتماعی و اخلاقی ایران در دوران حکومت پهلوی می‌پردازد. همچنین او در این اثر می‌خواهد تا به شما ثابت کند که انسان طبیعتا یکسان خلق نشده و فرضیه مساوات خلقی در انسان کاملا غلط و بی‌جا است.
رمان گل‌هایی که در جهنم می‌‌رویند مربوط به سال‌های آخر سلطنت رضا شاه است، این کتاب به عنوان انتقادی‌ترین اثر محمد مسعود، داستان زندگی شخصی آزادمنش و هرج و مرج طلب را روایت می‌کند که بعد از اتمام تحصیلاتش در اروپا به ایران بازمی‌گردد، اما خفقان حاکم بر جامعه آن دوران را تحمل نکرده و خودکشی می‌کند.

شما با خواندن این رمان خواهید فهمید که محمد مسعود با دیدی منفی به اصلاحات و تحولات دوره رضاشاه می‌نگرد. زیرا او معتقد است که اصلاحات و سازندگی‌های آن دوران ویرانی سایر مظاهر اجتماعی را به دنبال خود داشت.
محمد مسعود در این کتاب قصد دارد با مقایسه‌ی قید و بندهای حاکم بر شرق و آزادی‌های متداول در غرب تصویری از ایران آن دوران را برای شما ترسیم کند. او با بیانی تند و تیز می‌خواهد تا اخلاق و روحیات آدم‌ها، استبداد و خرافات مردم آن زمان را به باد انتقاد گیرد. در حقیقت رمان گل‌هایی که در جهنم می‌‌رویند، به گل‌هایی (نظیر شخصیت اصلی این داستان) اشاره می‌کند که در جهنمی که رضا شاه ساخته به آسانی پرپر می‌شوند.
در آخر لازم است بدانید که کلمه‌ی جهنم در نام کتاب استعاره‌ از ایران آن روزگار است.