این کتاب در سیزده بخش و ۳۸ فصل گلچینی است از ادبیات، هنر، تاریخ، تک‌نگاری و علوم اجتماعی ایران. در بخش اول سه گفتار درباره جبریان، قدریان و فرقه وهمیه آمده است.

بخش سوم درباره سه زن به نام‌های قره العین قزوینی، مهستی شاعر فارس و سجاح دختر حارث موصلی است.

در بخش چهارم ابتدا درباره وجه تسمیه خزر سخنی گفته شده و سپس درباره شیخ زاهد گیلانی و صفی‌الدین اردبیلی و همچنین ابایزید بسطامی و امام صادق (ع) مطالبی آورده شده است.

بخش نهم تاریخ ایران و دوره قاجاریه را شامل می‌شود که از احوال آقامحمدخان قاجار و ایام فترت پس از مرگ محمدشاه قاجار از جمله مطالب آن هستند.

در بخش دوازدهم هم از منشآت قائم‌مقام نکاتی آورده شده و سپس درباره شیخ ابوالحسن خرقانی و همچنین از گفته‌های شیخ ابوالخیر نویی مطالبی بیان شده است. بخش پایانی نیز شامل نکاتی درباره گاه‌شماری ایرانی و چرایی دوست داشتن ایران است.