توضیحات

یوسف و زلیخا (شاهکارهای ادبیات فارسی)

از مجموعه شاهکارهای ادبیات فارسی- ۱
داستان یوسف و زلیخا، از تفسیر سورآبادی (نثر فارسی قرن پنج هجری)

درباره‌ی تفسیر سورآبادی:
تفسیر سورآبادی، اولین تفسیر ادبی قرآن کریم؛ یکی از گنجینه‌های ادبیات فارسی است، که نویسنده همراه با ترجمه و تفسیر آیات، موضوعات فرهنگی، ادبی و اعتقادی مردم را نیز ترسیم کرده است. اصل نگارش در تفسیر سورآبادی بر مبنای سادگی و روانی، که ویژگی سبک خراسانی است؛ می‌باشد.
تفسیری که نمونه ای از آن در این جزوه چاپ شده است اکنون در موزه ی ایران باستان تهران است. این کتاب یک دوره ی کامل متن کلام الله مجید است با ترجمه ی فارسی در زیر سطرها و تفسیر هر سوره به زبان فارسی که در دنبال سوره ها آمده است. مجموع ورقهای آن در حدود یکهزار است.

مؤلف اصلی این کتاب، ابوبکر عتیق بن محمد سور آبادی است که در قرن پنجم می زیسته است. زبانی که در ترجمه و تفسیر این کتاب به کار رفته، بسیار کهنه است و با زبان دری رایج در قرن ششم تفاوتهای بسیار دارد. این تفاوت ها سه گونه اند:

۱٫ تبدیل حروف: مثل تبدیل «ب» به «و»- بخشایش: وخشایش؛ زندانبان: زندان وان ۲٫ وجوه استعمال خاص در صیغه های فعل: مثل افزودن «د» بعد از «ی» شرطی و استمراری- داشتندی: داشتندید؛ بدانستی: بدانستید ۳٫ واژه هایی که معمول زمان ما نیست: ویستو: کافر؛ سگالش: کید و مکر؛ هری: عموم و همگی

متن کامل تفسیر سورآبادی، به تصحیح مرحوم سعیدی سیرجانی؛ در سال ۱۳۸۱ توسط انتشارات فرهنگ نشر منتشر شده است.