توضیحات
مردی از تبار رسولان
«حضرت یوسف (ع)» یکى از دوازده فرزند «حضرت یعقوب (ع)» است. برادران یوسف به‌خاطر حسادت، او را در چاه انداختند، اما کاروانی او را یافت و با خود به «مصر» برد و «عزیز مصر» یوسف را از آنها خرید.
آنچه بر «حضرت یوسف (ع)»، پسر «یعقوب پیامبر» از نوادگان «حضرت ابراهیم خلیل الله» از تولد تا توطئه برادران و در چاه افکندنش و سپس بردگی‌اش در دربار «عزیز مصر» و عاشق شدن «زلیخا» بر او و زندانی شدنش در سیاه‌چال و آزاد شدنش به‌سبب تعبیر خواب «فرعون» گذشت، بدین جا رسید: فرعون به درستی تعبیر و تفسیر او درباره هفت سال فراوانی نعمت و پس از آن، هفت سال قحطی سهمگین، ایمان می‌آورد و چون در او درایت، کاردانی و شایستگی می‌بیند، فرمان زمامداری مصر را برایش صادر می‌کند.
دوران فراوانی و پس از آن قحط‌سالی مرگبار، بنابر تعبیر یوسف، فرارسید. یوسف در این زمان طولانی، انبارهای غلات و حبوبات مصر را آکنده از نعمت کرد… با شروع قحطی، مردم از سراسر جهان راهی مصر شدند و نیز برادران کینه‌توز او، دراثر فقر، به درگاهش روی آوردند.
یوسف علاوه‌بر دادن ارزاق به آنها، با سیاستی خاص «بنیامین» را نزد خود نگه داشت و به آنها گفت تا پدرتان نیاید، او را تحویل نمی‌دهم و چون آنان را وحشت‌زده یافت، برای متقاعدکردن یعقوب، پیراهن خود را به «یهودا» سپرد تا دلیلی بر گروگان‌گیری بنیامین داشته باشد. برادران شرمسار و وحشت‌زده با بارهای غلات به سوی «کنعان» رهسپار شدند و….
دیدگاهی دارید؟