شرایط خانواده «حاج عالمی» توجه محبوبه را جلب می‌کند و او پی می‌برد که حاج عالمی چهار سال پیش نذر کرده بود که تولیت تکیه محل را برای پنج سال به‌تنهایی برعهده بگیرد و هزینه‌های برپایی آن را بپردازد تا امام حسین (ع) نیز پسرش «سجاد» را که مجروح شیمیایی است، شفا دهد. اصرار و توجه خاص حاجی بر این موضوع باعث شده که توجه کم‌تری به اعضای خانواده داشته باشد و همین امر باعث ناراحتی داماد و دخترش و نیز پسر دومش «مجتبی» می‌شود؛ به طوری که هرکدام به نحوی باعث آشفتگی خانواده می‌شوند.
محبوبه به‌تدریج متوجه می‌شود که سجاد برخلاف تصور پدر، هیچ توقعی از امام حسین (ع) ندارد و تنها یک آرزو در سر دارد که محبوبه می‌کوشد از آن سردربیاورد. سجاد تلاش می‌کند تا با یاری رساندن به خواهر و برادر و دامادشان، اوضاع آشفته خانواده را بهبود ببخشد؛ این درحالی است که فشارها و تلاش‌هایش بر وخامت اوضاع جسمانیش می‌افزاید. پزشک معالج از حاجی درخواست می‌کند که از هر کاری که باعث اضطراب و هیجان سجاد می‌شود، جلوگیری کند.
حاجی در آستانه ادای نذرش در سال آخر، مجبور می‌شود از تولیت تکیه کنار بکشد و مراقب سجاد باشد.