توضیحات

بسی رنج بردم

کتاب «بسی رنج بردم» یا «فردوسی» نوشته «ساتـِم اُلوغ‌زاده»، یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان کشور تاجیکستان است. این کتاب شرح زندگی فردوسی است و درحقیقت آمیزه‌ای است از تخیل و تاریخ، درباره شاعر نامدار حماسه‌سرای ایران. نویسنده این رمان از روایت‌های گوناگون درباره فردوسی سود جسته است. این رمان در ۴۸ فصل تنظیم شده که برخی از سرفصل‌های آن از این قرار است: خانواده روستایی، شاعر ناکام، تهمت، خراج، ابودلف و پایان یافتن شاهنامه. امیدواریم از شنیدن روایت زندگی این شاعر بزرگ لذت ببرید.

«حکیم ابوالقاسم فردوسی» در سال ۳۲۹ هجری قمری به دنیا آمد و در ۴۱۶ هجری قمری، در توس خراسان درگذشت. او بزرگ‌ترین شاعر حماسه‌سرای پارسی‌گو و سرایندهٔ «شاهنامه»، حماسهٔ ملی ایرانیان، بود که از شهرت جهانی برخوردار است.

«فردوسی» در سال ۳۲۹ ه‍جری قمری برابر با ۹۴۰ میلادی، در روستای «پاژ» در توس خراسان دیده به جهان گشود. کُنیهٔ وی «ابوالقاسم» و تخلص و شهرتش «فردوسی» است. او دهقان و دهقان‌زاده بود. دهقانان طبقه‌ای از زمین‌داران در دوران پیش از اسلام و سده‌های دوم و سوم هجری بودند که بیشتر برای نگاهبانی از جایگاهِ مالی و اجتماعیِ خود به اسلام گرویدند و از همین‌ روی، فرزندان آنان با آداب و رسوم ایرانی پرورش می‌یافتند و نگهبانان سنت‌ها و فرهنگ ملی ایرانی بودند.
کودکی و جوانی فردوسی در زمان «سامانیان» سپری شد. شاهان سامانی از دوست‌داران ادب فارسی بودند.
فردوسی در روزگار و شهری می‌زیست که همگان، داستان‌های کهن ایرانی را دوست داشتند. او در دوران پرورش و بالندگی خویش از راه خواندن و ژرف‌نگری در سروده‌ها و نوشتارهای پیشینیانِ خویش، سرمایهٔ کلانی اندوخت که بعدها دست‌مایهٔ او در سرایش «شاهنامه» شد.
همسر فردوسی زنی فرهیخته بود که توانایی چنگ‌نوازی داشت و مانند خود فردوسی، از خانواده‌ای دهقان‌نژاد بود و از آنچه در این خانواده‌ها به دختران آموزش داده می‌شد، بهره داشت. از او یک پسر و یک دختر به یادگار ماند که پسر فردوسی در سال ۳۹۶ ه‍جری قمری، در ۳۷ سالگی، زمانی که فردوسی ۶۷ ساله بود، درگذشت.
چنان‌که مشهور است، پس از مرگ فردوسی، واعظ شهر به‌سبب شیعه بودن او، از خاکسپاری پیکر فردوسی در گورستانِ مسلمانان جلوگیری کرد و به ناچار او را در باغِ خودش درون شهرِ «تابَران» توس، نزدیک به دروازهٔ شرقی «رَزان» به‌خاک سپردند. آرامگاه او زیارتگاه اهل دانش و معرفت است و با این که در دوره‌های متعدد آن را با خاک یکسان کردند، از نو ساخته شد. بنای کنونی آرامگاه او در دوران پهلوی اول بازسازی شده است.

*درباره ی نویسنده:
ساتم الغ‌زاده نویسنده ی مدرن و نویسنده ملی در تاجیکستان، دانشیار آکادمی علوم جمهوری تاجیکستان (۱۹۵۱)، برنده جایزه دولتی رودکی است. با آثاری مانند “معرفی جوانان ما”، “بخشهای شعر”، “فردوسی”، و “جشنواره” و… شهره است.

*کتاب:
Фирдавсӣ (۱۹۸۸)

*********
از شما مخاطبین محترم به علت کیفیت پایین پوزش می خواهیم.