توضیحات

کشف الاسرار و عُدَه الابرار

«کشف الاسرار و عُدَه الابرار» کتابی در تفسیر قرآن و عظیم‌ترین و قدیمی‌ترین تفسیر عرفانی فارسی، نوشته «ابوالفضل رشیدالدین میبدی» در دهه ۵۲۰ قمری است. این کتاب براساس «تفسیر الهروی» خواجه عبدالله انصاری (که در دست نیست) نوشته شده است.

کتاب «کشف الاسرار و عُدَه الابرار» گنجینه گران‌بهایی از واژگان، مثلها، تشبیه‌ها و تعبیرهای فارسی است، در عین اینکه مزایای تفسیرهای دیگر را نیز دارد.
از این منظر همان بحث‌هایی که در تفسیرهای عربی درباره قرائت، شأن نزول، لغت، صرف، نحو و بیان به زبان عربی مطرح شده، در این تفسیر، به زبان شیرین و روان فارسی ادا شده است؛ حتی اخبار و احادیث و اشعار هم در بیشتر موارد به زبان فارسی ترجمه شده است. در نوبت اول کاملاً دقت و توجه شده که کلمه فارسی معادل دقیق عربی آن باشد که رعایت امانت در سخن خدا بشود و در بعضی موارد کلام از سیاق فارسی دور می‌شود تا این منظور عملی گردد.
این تفسیر علاوه‌بر برخورداری از شیرینی زبان فارسی، دربردارنده نکته‌های جالب عرفانی، تفسیری، تاریخی و ادبی است.
«تفسیر الهروی» خواجه عبدالله انصاری هم اکنون در دست نیست، ولی چهل سال پس از وفات خواجه عبدالله، در دست میبدی بوده و او آن را شالوده کار خود در نوشتن «کشف الاسرار» قرار داده و بارها از خواجه به القاب پیر طریقت، عالم طریقت و جمال اهل حقیقت، شیخ الاسلام انصاری و… یاد و سخنانش را نقل کرده است.
در نوبت سوم تفسیر که جنبه عرفانی دارد، همه جا آهنگ سخن خواجه به گوش می‌رسد که می‌توان گفت یا عین کلام اوست یا با تصرف‌هایی، نقل گفتار او و یا ملهم از شیوه بیان اوست.
مؤلف، دیباچه کلام خود را به خوبی می‌گشاید و با نگارش جمله «خیر کلمات الشکر ما افتتح به القرآن من الحمد، فالحمد لله رب العالمین و الصلاه و السلام علی رسوله محمد و آله اجمعین…»، برخلاف دانشمندان اهل سنت، بر اصحاب درود نمی‌فرستد و از شیوه اندیشمندان شیعی و تفسیرهای شیعه پیروی می‌کند.

******
مخاطبین محترم کتاب گویایی پیش روی شما بخش کوتاهی از کتاب ارزشمند کشف الاسرار می باشد.