توضیحات
تابوت‌های دست‌ساز
کتاب «تابوت های دست ساز» با ایجاد فضای معمایی و جنایی که تلفیقی از ادبیات و واقعیت است و در واقع گزارشگریِ بخشِ هولناک زندگی را به بهترین و خلاقانه ترین شیوه توصیف می کند؛ مرزی بین واقعیت و داستان که کاپوتی استاد این سبک است.
ماجرا تقریباً در سال‌های دهه هفتاد میلادی در یک دهکده کوچک در غرب آمریکا اتفاق می‌افتد؛ یک وکیل و همسرش به قتل می‌رسند، با ۹ مار زهرآگین که در ماشین آنها رها شده‌اند…
این آغاز یک سلسله قتل مرموز و پیچیده است. قربانی‌ها درظاهر با هم ارتباطی ندارند و تنها چیزی که بین آنها مشترک است، هدیه ای است که اندکی پیش از مرگ دریافت کرده‌اند: «یک تابوت دست‌ساز با عکسی از خودشان در داخل آن!»
کارآگاه جیک پپر، از طرف «دایره تحقیقات جرم‌شناسی ایالتی» مأمور رسیدگی به این پرونده مرموز می‌شود. پس از چند قتل، او تقریباً مطمئن می‌شود که جنایت‌ها کار چه کسی است و با چه انگیزه‌ای صورت می گیرد؛ اما مسئله این‌جاست که هیچ مدرک قانونی و محکمه‌پسندی علیه مجرم وجود ندارد.
«رابرت هاولی کوئین»، از ملاکان سرشناس و بانفوذ شهر (و سرهنگی در جنگ جهانی دوم)، عامل این کشتارهای بی‌رحمانه است. با وجود آن‌که کارآگاه این را می‌داند، کوئین به قتل‌های خود ادامه می‌دهد و ۸ نفر از ۹ نفری را که باید می‌کشته، به قتل می‌رساند…
*«تابوت‌های دست‌ساز» یکی از مشهورترین رمان‌های ترومن کاپوتی است. این کتاب اولین‌بار در سال ۱۹۸۰ در مجموعه‌ی «موسیقی برای آفتاب‌پرستان» منتشر شد. کاپوتی با این کتاب دوباره به روزهای اوج خودش بازگشت.
«گزارش واقعی از یک جنایت امریکایی» تنها زیرتیتر این کتاب نیست، بلکه همان کاری است که ترومن کاپوتی برای نوشتن این کتاب انجام داده است، او جایی گفته است که برای نوشتن این داستان‌ها و رمان‌های گزارش‌گونه جان کنده است. (نقل از کتابناک)
«تابوت های دست ساز» با نام فرعی «گزارش واقعی از یک جنایت امریکایی» اثری است در ژانری خاص و کم‌شباهت به آثار مألوف، چه از نظر فرم روایی و چه از نظر محتوا؛ داستان، به معنای متعارف‌اش، نیست؛ گزارش هم نیست، ظاهری شبیه به آثار پلیسی دارد، اما رمان پلیسی، به شکل کلاسیک آن هم نیست.
ترومن کاپوتی، با نام اصلی ترومن پرسونز، در سال ۱۹۲۴ در شهر جنوبی نیواورلئان آمریکا به دنیا آمد. چهار ساله بود که پدر و مادرش از هم جدا شدند. مادر کم‌سن‌وسالش او را به یکی از بستگانش در شهر کوچک مونروویل در ایالت آلاباما سپرد تا بزرگش کند. هارپر لی، که بعدها با کتاب «کشتن مرغ مقلد» یکی از مشهورترین نویسندگان آمریکا شد، همسایه‌ی آنها بود. آن دو از همان سال‌های خردسالی با هم دوست شدند و بیش از سی سال نزدیک‌ترین دوستان هم بودند. ترومن کودکی تنها بود و از پنج‌سالگی شروع کرد به یادگیری خواندن و نوشتن. در نُه‌سالگی به نیویورک رفت تا با مادرش و همسر دوم او، جوزف کاپوتی، که متولد کوبا بود، زندگی کند. در همین زمان بود که نام خود را به ترومن کاپوتی تغییر داد. ترومن در هشت‌سالگی اولین داستان کوتاه و در یازده‌سالگی اولین داستانش را در مجله‌ای محلی منتشر کرد.
از نوزده‌سالگی به بعد، داستان‌های کوتاهش هم در مجله‌های ادبی معتبر و هم در مجله‌های پرمخاطب چاپ می‌شد. در همین سال‌ها بود که چندین جایزه را از آن خود کرد، از جمله جایزه‌ی اُهنری در سال ۱۹۴۸. در همین سال، اولین رمانش با عنوان «صداهای دیگر، اتاق‌های دیگر» منتشر شد. رمان پرفروش شد و کاپوتی مشهور.
در دهه‌ی پنجاه، چند رمان دیگر نوشت و همین‌طور چند فیلم‌نامه و نمایش‌نامه‌ی موزیکال. سال ۱۹۵۸ رمان کوتاه «صبحانه در تیفانی» را منتشر کرد.
دیدگاهی دارید؟