توضیحات

طوطی

آنسلما زنی مسن و تنهاست که در روزهای نزدیک به تولد ۷۰سالگی‌اش، یک طوطی جنگل‌های آمازون را مجروح در میان زباله‌های نزدیک خانه‌اش می‌یابد….

آنسلما طوطی را به خانه می‌برد، تروتمیز می‌کند تا این پرنده‌ی باهوش، خلاءهای ناشی از مرگ همسرش را پرکند. همین‌طور جای خالی بچه‌ها و نوه‌هایی را پرکند که زندگی را متفاوت از او می‌بینند. لوییزیتو نامی است که آنسلما برای طوطی خود برمی‌گزیند. او در داستان به نمادی برای آغاز یک زندگی جدید تبدیل می‌شود و زندگی‌ سرد و بی‌روح آنسلما رنگی جدید به خود می‌گیرد. آنسلما همه این‌ها را مدیون حضور همین طوطی است.
ورود این طوطی به زندگی زن، بخشی از تنهایی‌های او را پرمی‌کند؛ گویی طوطی جای تمام نداشته‌های زن را می‌گیرد و او دیگر تمایلی به دوستان و آشنایان خود نیز ندارد.
آنسلما معلمی بازنشسته است و دو فرزندش دور از او زندگی می‌کنند؛ فرزندانی که در هفته به نوبت، در ساعتی معین با مادرشان تماس می‌گیرند، گویی مسوولیتی بر دوش دارند که با این کار آن را از میان برمی‌دارند.
آنسلما به لطف لوییزیتو این امکان را می‌یابد که زندگی‌اش را در دنیایی از سربگیرد که در آن همه در حال فراموش کردن او بودند و حالا با آمدن این طوطی همه چیز در نظرش می‌تواند پایانی خوب داشته باشد…

*تامار Susanna Tamaro (تلفظ ایتالیایی: suzanna tamaːro؛ ) یک رمان نویس ایتالیایی است. او همچنین به عنوان یک کارگردان علمی مستندساز و فیلمساز کار کرده است.
برای تلویزیون چند فیلم مستند تهیه کرد و در همان دوران به نوشتن داستان کوتاه و رمان پرداخت. در ۱۹۸۹ به خاطر رمان «حواس‌پرتی» به‌ شهرت رسید و جایزه‌ی ادبی «الزامورانته» را دریافت کرد. در ۱۹۹۱ برای رمان «تک‌خوان» جایزه «پن کلاب» را به دست آورد.
«کاراماتیلدا»، «انیما موندی»، «به صدایم گوش‌بسپار» و پرفروش‌ترین کتاب قرن بیستم ایتالیا یعنی «برو دنبال دلت»، از دیگر آثار او هستند.
«طوطی یا لوئیزیتو: یک داستان عشقی» آخرین اثر سوزانا تامارو در سال ۲۰۰۸ منتشر شده است.