با بررسی و مطالعه فلسفه پوچی این سؤال مطرح است که آیا زندگی پوچ است یا نه؟ و اگر پوچ است آیا می توان به آن معنا داد یا نه ؟ و خلاصه آنکه آیا زندگی ارزش زیستن را دارد یا نه ؟
از آنجایی که این مسئله از مهمترین مسایل بشری است . هر مکتب و نظام فکری و فلسفی به نحوی از انحاء به آن پاسخ داده است .
ذهن کامو در آثارش پرسشگر است. پرسشهایی ایدئولوژیک پیرامون مفاهیم زندگی همچون آزادی، تنهایی، صداقت، خوبی، اخلاق، طبیعت و مرگ در سراسر آثار او چه در لایه های بیرونی و چه در لایه های درونی به ذهن خوانندهی آثارش متبادر میشود.کامو در سالهای نخستینِ ده هی بیستِ عمرش کوشید در خود زندگی پاسخی برای مسئله ی فاجعه آمیز بجوید.زندگی را اگر بپذیریم، به تمامی تجربه اش کنیم و در زمان حال از آن لذت ببریم، چه بسا به توجیه دیگری نیازمند نباشیم. برای واگرداندن وسوسه های هیچ انگاری (نهیلیسم) و خودکشی، آیا همین بس نیست که تا بیشترین حد ممکن زندگی کرد؟ کامو در افسانه ی سیزیف توضیح میدهد که نه انسان و نه جهان هیچکدام پوچ نیستند. پوچی در همزیستی انسان و جهان نهفته است.نظر کامو، پوچی زندگی بشر غربی، نه تنها ناشی از افول ایمان مسیحی در میان غربیان، بلکه همچنین ناشی از ناکارآمدی و بی ثمری همه دیگر روایت‌های کلانی همچون مارکسیسم است که می‌خواستند جای مسیحیت را بگیرند.