توضیحات

با شما نبودم

محتوای این کتاب شامل مجموعه‌ای از یادداشت‌ها و قلم‌اندازهای پراکنده‌ای است که بهمن فرسی در طول سال‌ها نوشته و در قالب کتابی به اسم «با شما نبودم» گرد آورده و در سال ۷۹ انتشار داده است.

نثر و زبان فرسی با نثر دیگر قلم‌زنان ‌زبان فارسی تفاوت دارد، به سبک و شیوۀ خاص خود می‌نویسد و متن نوشته‌اش انبوهی واژگان و اصطلاحات تازه و خوش‌تراش و دلپسند را داراست. این کلمات نونوار برای خوانندۀ ناآشنا با فرسی و همچنین نهایت ایجاز و اختصار در متن موجب آهسته‌خوانی و گرفتن سرعت مطالعۀ خواننده می‌شود.

فرسی، معضلات و ناآگاهی‌های اجتماع آلوده به سیاست را از بطن زدوبند و برخوردهای روزانه‌اش با اطرافیان و جامعه برمی‌دارد و می‌نویسد. وی با لحنی طنز و دخیل کردن منظور و منظرهای خود، این نوشته‌ها را حاوی پیامی تلخ می‌سازد.

از متن کتاب:
فکر می کنم آدمیزاد، از وقتی خیال کرد یک چیزهایی می داند که بغل دستی اش از آن خبر ندارد، و لازم است که آن دانسته با این بغل دستی در میان گذاشته شود، سانسور هم پا به عرصۀ وجود گذاشت. به زبان ساده تر، آدمیزاده که از حالت مفرد و منفرد و جنگلی درآمد، و به وضعیت جمعی و شهری پیوست، و در وضع تازه، بنا شد یک عده از میان جمع بر کل آن فرمان برانند، آنگاه سانسور هم عین یک آیۀ نامنزل از زمین سبز شد و راه خلای…ق را به روی هم بست.

بعد چه شد؟ به عقل و اطلاع سادۀ من، بعد این شد که سانسور ریشه دواند. به قوت خودش باقی ماند و قوی تر هم شد. لعاب و نقاب متناسب با زمان و مکان هم برای خودش اختراع کرد. از آن طرف هم البته آدمیزاده، همیشه گریز زد، و راهی یافت که از لای درز و روزنۀ سانسور ندایش را به بغل دستی برساند.

از این شرح می توان نتیجه گرفت که سانسور از تاریخ پیدایش آن همیشه درز داشته است. ارواح مشک بالانشین ها و عاملان سانسور هم، آدمیزاد همیشه از این درز پیامش را تراوش داده و به گیرندگانش رسانده است. هنوز هم که هنوز است دارد می رساند.