توضیحات
از پیشگفتار کتاب:
این رساله چهارمین است در تاریخ اندیشه های اجتماعی و سیاسی جدید ایران تا عصر نهضت ملی مشروطیت.
پیشتر فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت اندیشه های طالبوف تبریزی و اندیشه های میرزا آقاخان کرمانی را منتشر کرده ام.
در سیر افکار جدید، میرزا فتحعلی آخوندزاده (۱۲۹۵ – ۱۲۲۸) از نوآوران است. نماینده تفکر علمی انتقادی است. پیشرو نمایشنامه نویسی و داستان پردازی اروپایی در خطه مشرق زمین است. مبتکر اصلاح خط و تغییر الفبا در جامعه های اسلامی است. متنقد ادب کلاسیک و سنت شکن تاریخ نگاری است.
داعی اخذ دانش و حکمت و مدنیت غربی است. اندیشه ساز ناسیونالیسم ایرانی است. نقاد سیاست و دین است و معتقد به تفکیک مطلق سیاست از دیانت. دشمن دولت استبدادی و هرگونه حکمرانی فردی است.
هواخواه مشروطیت عقلی عرفی برپایه حقوق طبیعی است. هاتف اصلاح دین و “پروتستانتیسم اسلامی” است. اندیشه گری است مادی با افکار و آرای کاملا مضبوط. در نظام فکری او ناهمتایی و تناقض راه ندارد؛ هر چه هست اصالت ماده و سلطنت عقل است…
دیدگاهی دارید؟