این اثر را از تاریخ‌های محلی مهم و مستقل می‌توان برشمرد که گزارش‌هایی درباره خاندان مظفر (حاکمان محلی پرآوازه ایران) در بردارد. البته به دلیل گسترش قلمرو این خاندان، آن را از تاریخ‌های سلسله‌ای نیز می‌توان به شمار آورد. آل مظفر ۷۲ سال در قلمرو پهناوری حکم می‌راندند که فارس، یزد، کرمان، اصفهان و زمانی آذربایجان و بغداد را فرامی گرفت. درباره خاندان مظفر آثارى مانند مواهب الهى در تاریخ آل‌مظفر و ذیل جامع التواریخ نوشته شده و افزون بر اینها، میرخواند در روضه الصفا بخش درازدامنى درباره آنان آورده است.
نسب آل مظفر به غیاث‌الدین حاجی که از مردم خواف خراسان بود می رسد. این شخص در موقع حمله چنگیزخان موطن خود را رها ساخت و در یزد مقیم شد. مؤسس آل مظفر، شرف‌الدین منصور ابن غیاث‌الدین حاجی است که در خدمت قراختائیان کرمان و ایلخانان مغول از خود شایستگی نشان داد و به حکومت یزد و میبد منصوب شد.