توضیحات

تاریخ فلسفه در اسلام (جلد ۲)

تاریخ فلسفه در اسلام، که نام اصلی آن A History of Muslim Philosophy (تاریخی از فلسفه اسلامی) است، در واقع مجموعه هشتاد‎وسه فصل یا مقاله است که به قلم بیش از پنجاه تن از نویسندگان و مورخان معاصر نوشته شده است.

این نویسندگان اکثراً مسلمانند و مورخان غیر مسلمانی هم که در نوشتن پاره‌ای از فصول آن دست داشته‌اند، گرچه عقاید و دیدگاه‌هایشان همگی مورد قبول همه مسلمانان نیست، از تعصبات و تنگ‎نظری‌های پاره‌ای از مورخان غربی به‌دورند. بنابراین، نظرگاه این کتاب بیش از سایر تاریخ‎های فلسفه می‌تواند نزد مسلمانان قابل قبول باشد و این از پرتو همت گردآورنده این اثر و محقق بزرگ پاکستانی میر محمد شریف است.

تهیه و گردآوری ترجمه فارسی زیر نظر نصرالله پورجوادی انجام شده است.

در ابتدای کتاب پیشگفتاری به قلم نصرالله پورجوادی ذکر شده است. در این اثر چهار جلدی، ۸۱ مقاله در هشت باب ارائه شده است. مقالات هر باب نیز در ضمن بخش‌هایی آمده است.

مجلد دوم با بحث در اندیشه‌های غزالی و فخرالدین رازی در زمینه‌های مابعدالطبیعه، فلسفه، کلام، تصوف و اخلاق آغاز می‌شود و با بررسی تفکر سیاسی در صدر اسلام و سپس در نزد متفکران و متکلمان مذاهب تشیع و تسنن ادامه می‌یابد. پس از اشاره کوتاه به سقوط بغداد و علل و عوامل آن، به آراء کلامی – فلسفی ابن تیمیه و تصوف جلال‌الدین رومی و شیخ احمد سرهندی و فلسفه جلال‌الدین دوانی و ابن خلدون می‌پردازد. آنگاه آراء حکمای بزرگ مکتب اصفهان، از جمله ملاصدرا و شیخ بهاءالدین عاملی و میرداماد را مورد بررسی قرار می‌دهد و بالاخره با بررسی فلسفه سیاسی ابن خلدون پایان می‌یابد