توضیحات
دکتر سیریل الگود در سال ۱۹۲۶ به عنوان پزشک سفارت انگلیس به ایران آمد و مدت ده سال (حدود ۱۳۰۴ تا ۱۳۱۴) در این کشور بود و با دانشمندان و ادیبان این سرزمین از قبیل دکتر میرزا علی اصغر خان مؤدب نفیسی، دکتر عباس نفیسی، دکتر ابوالقاسم بدری، دکتر علی بدری، سعید نفیسی، دکتر لسان الحکماء شمس، دکتر محمود نجم‌آبادی و دیگران آشنایی نزدیک حاصل کرد.
وی به توصیه ادوارد براون و با هم‌فکری این دانشمندان ایرانی از همان هنگام، بررسی و پژوهش دربارۀ تاریخ پزشکی اسلام و ایران را آغاز کرد. حاصل این پژوهش دو اثر ارزنده «تاریخ پزشکی ایران و سرزمین‌های خلافت شرقی» (۱۹۴۸) و «طب ایران در دوران صفوی» (۱۹۷۱) بود.
این کتاب بیش از آنکه یک اثر طبی باشد، حاوی تاریخ اجتماعی این منطقه است که ضمن آن اشارات و مباحثی مربوط به تاریخ طب همراه با گزارش‌های تاریخی دل‌انگیز مطرح می‌شود و با این وجود شیوه تحول و پیشرفت این علم را در این پهنه نشان می‌دهد.
دیدگاهی دارید؟