توضیحات
«تأملات ابزاری» خوانشی انتقادی از مجموعه کتاب «تأملی دربارۀ ایران» نوشته‌ی سید جواد طباطبایی و مشخصاً دو کتاب جلد دوم آن ــ «مکتب تبریز» و «نظریۀ حکومت قانون در ایران» ــ است. چنین خوانشی از این رو ضرورت می‌یابد که به نظر می‌رسد وی در این مجموعه به تدوین «پروژه»ای اقدام کرده است.
این بخش از «پروژه»ی طباطبایی، عمدتاً بر محور تحولات اندیشه‌ی سیاسی در دوره‌ی سلطنت قاجاریان و عصر مشروطه، جنبه‌های گوناگون دارد که یک جنبه‌ی آن در حوزه‌ی «عاملان سیاسی» ادعانامه‌نویسی علیه روشنفکران تجددخواه و به‌نفع دولت‌مردان و رجال سیاسی مصلح و نیز روحانیت مشروطه‌طلب است.
این ادعانامه‌نویسی‌ها در پرتو مؤلفه‌های ساختار نظری از جمله «نخبه‌گرایی» و «دولت‌محوری» توجیه می‌شوند.
دیدگاهی دارید؟