کتاب تعالی اگو، اثری نوشته ی ژان پل سارتر است که نخستین بار در سال ۱۹۳۶ به چاپ رسید. این مقاله ی مهم و ارزشمند به عنوان نقطه ی تحولی در رشد و شکل گیری تفکرات و فلسفه ی سارتر در نظر گرفته می شود. تفکرات او قبل از نوشتن این اثر، با پدیده شناسانی همچون ادموند هوسرل و مارتین هایدگر بسیار همسو بود. سارتر اما در کتاب تعالی اگو، به نظریه ی هوسرل در رابطه با «خویشتنِ متعالی» حمله کرد.

این تفاوت فکری با هوسرل به نوبه ی خود باعث شد سارتر از پدیده شناسی مرسوم فاصله بگیرد و به خلق دکترین به کار رفته در شاهکار خود یعنی کتاب «هستی و نیستی» نزدیکتر شود؛ کتابی که چند سال بعد از نگارشِ تعالی اگو و در هنگام اسیر بودن سارتر در زندان های جنگی کامل شد.