توضیحات

داستانهای کوتاه فارسی

نوشته ای درباره ی ِ خسرو شاهانی ، نوشته دکتر جهانگیر دری ، مترجم طنزهای شاهانی به روسی :

شکوفایی طنز و هجو گزنده و نیشدار ادبیات ایران که در سالهای ۱۹۶۰ میلادی ، رخ می نماید ، پدیده ایست که در عین مهم بودن ، قانونمند نیز می باشد . رسیدن تناقضات به منتها درجه ی ِ خود ، بین آهنگ نسبتا سریع رشد اقتصادی و فرهنگ اجتماعی – سیاسی منسوخ جامعه ی ِ ایران ، رشد نابرابری اجتماعی ، فساد و رشوه خواری بوروکراسی رژیم و خودسری اولیای امور ، بارها کشور را به آستانه یِ ورشکستگی سیاسی کشانید . طبعا ادبیات نمی توانست از کنار این پدیده ی ِ مهم اجتماعی ، بی تفاوت بگذرد . از میان نویسندگان ایرانی با جهت گیری دموکراتیک که در میانه ی ِ سالهای ۱۹۵۰ میلادی ، ظاهر می شوند ، خسرو شاهانی دارای جایگاه ویژه ای است .
او به شکلی موثر و شدید در برابر مسایل روز ، واکنش نشان داده و با صداقت فوق العاده ای ، دست به بازسازی محیطی می زند که پرسوناژهایش در آن ، زندگی و عمل می کنند ، او جنبه های روانشناسانه یِ رفتار آنها را برملا می کند . طنین هجوآمیز آثار وی با لحن ِ خوددار ، اما با تفسیرهای تلخ و نیشدار نویسنده ، تشدید می شود.