توضیحات

مولانا صائب تبریزی مشهورترین شاعر دوران صفوی و یکی از غزلسرایان نامدار ایران است.

این گوینده رنگین خیال و مضمون آفرین، پایه سبک اصفهانی (معروف به هندی) را به اوج کمال رساند و در این طرز، صاحب شیوه‌ای خاص شد که در حقیقت باید “سبک صائب” نامیده شود.

کلیات او را که شامل غزلیات، قصاید و چند قطعه و مثنوی کوتاه است، بین ۱۲۰ تا ۲۰۰ هزار بیت- و بیشتر هم- نوشته‌اند.

رقم صد هزار بیت را به تحقیق می توان پذیرفت. تدوین حاضر به تقریب دربرگیرنده ۷۴ هزار بیت از اشعار مولاناست که در شش مجلد به چاپ رسیده است. نسخه حاضر شامل غزلیات (د) و جلد سوم از این دیوان است.