توضیحات

دی‍وان‌ ام‍ی‍ر پ‍ازواری‌

اشعار امیر پازواری که بصورت مکتوب یا سینه به سینه به این نسل انتقال پیدا کردند جمع آوری شده و توسط دکتر منوچهر ستوده و محمد داودی درزی کلایی نوشته شده است.

امیر پازواری معروف به شیخ‌العجم و امیرالشعرا از شاعران مازندرانی دوران حکومت صفویان است که به زبان مازندرانی شعر می‌سراییده است. یکی از روایاتی که درمورد اوست این مطلب است که او پس از تصرف مازندران به دست شاه عباس صفوی به وی پیوست و از شاه القابی دریافت کرد.
پس از مرگ شاه عباس او به پازوار بازگشت و تا آخر عمر در آنجا زیست؛روایتی نیز نقل می‌کند که وی از ملک‌الشعرای دربار خیرالنساء بیگم مادر شاه‌عباس بوده و در پیش از جلوس شاه‌عباس نیز در دربار صفویه نقش برجسته‌ای داشته.
از شعرا و عرفای مازندران در پایان سده ی نهم واوایل سده ی دهم از زندگی وی اطلاعات زیادی در دسترس نیست.
اما بنا بر داستانی که میان مردم بر سر زبانهای می رفته وی مردی ازروستای پازوار بارفروش و در خدمت یکی از محتشمان محلی (حاجی صالح بیک) بود که به گوهر دختر خواجه خویش دل میبندد و اشعارسوز ناکی برای او میسراید که امروزه دو بیتی های امیر درسراسر مازندران خوانده میشود که همه به گویش طبری سروده شده و سرشار از زیبایی و لطافت است دلبستگی خواص امیر به علی ابن ابی طالب علیه السلام که همواره از او نام (شاه مردان) یاد میکند چندان صادقانه وزیبا است که میتوان گفت اشعار او با آنها که به او منسوبند در دامن زدن عشق عامه مردم مازندران به اهل بیت ع بسیار موثر بوده است.