احساس شرم از آن دست حس‌هایی است که گاهی ما آن را با احساس‌های دیگر مانند گناه، خجالت یا پشیمانی اشتباه می‌گیریم؛ روان‌شناسان معتقدند ما در بسیاری مواقع ترجیح می‌دهیم احساس شرم را نادیده بگیریم، چرا که با یادآوری آن، خاطرات، باورها و احساساتی را که هنگام شرم داشته‌ایم را نیز به‌خاطر می‌آوریم و ممکن است بارها و بارها این احساس را در خود بازتولید کنیم.

کتاب راهنمای سلامت روان کودکان: شرم (The Simple Guide to Understanding Shame in Children) نوشته‌ی بتسی دو تیری (Betsy de Thierry) مجموعه‌ای است که به ما نشان می‌دهد چگونه با شرم از سنین کودکی برخورد کنیم و آن را به عنوان یک احساس در میان دیگر احساسات کودکان‌مان به رسمیت بشناسیم؛ این کتاب توضیح می‌دهد که شرم چطور بر روابط اجتماعی تأثیر می‌گذارد و کودکان را در برقراری رابطه دچار مشکل می‌کند.

نویسنده در کتاب نامبرده شرح می‌دهد که «شرم» و احساس آن ناشی از حس تعلق داشتن طبیعی انسان‌ها است؛ در صورتی که والدین کودک نتوانند این احساس را شناسایی و با آن برخورد صحیح داشته باشند ممکن است فرزندان خود را از احساس تعلق داشتن به جمع دوستان یا خانواده که مقدمه‌ای بسیار مهم در پایداری سلامت روان در بزرگسالی نیز هست، محروم کنند و موجب تبعات جبران‌ناپذیری در روح و روان کودکان شوند.

بتسی دو تیری در کتاب راهنمای سلامت روان کودکان: شرم تلاش می‌کند وضعیتی کلی از احساس شرم تصویر کند؛ بنابراین در فصل‌های ابتدایی کتاب به این موضوع حیاتی پرداخته است که شرم چیست و چگونه باید آن را شناسایی کرد. همچنین این احساس چگونه بر روح و روان ما اثر می‌گذارد و این آثار تا سنین بزرگسالی چگونه حفظ می‌شوند؟ در فصل‌های پایانی کتاب نیز به این موضوع پرداخته می‌شود که به کدام شیوه باید احساس شرم را بهبود داد و چطور در برابر آن تاب‌آوری داشت؟