توضیحات
ایران، ارمنستان، آسیای کوچک
«سفرنامه جیمز موریه»، کتابى است در دو جلد، به زبان فارسى، که از روى نسخه اصلى آن که به زبان انگلیسى است، ترجمه شده و به گزارشات سفر جیمز موریه به ایران اختصاص یافته است.
این کتاب در سال‌هاى ۱۸۱۲ و ۱۸۱۸م. منتشر شده است. کتاب حاضر از منابع مهم آن دوره از تاریخ ایران به شمار مى‌رود.
جلد اول کتاب که شرح سفر یکم موریه است؛ مشتمل بر فهرست نگاره‌هاى جیمز موریه، درباره نویسنده کتاب و برداشت‌هاى او، در کارنامه ایرانگردان سده‌ها، پیش‌گفتار مولف، نوزده فصل و چندین نقشه مى‌باشد.
جلد دوم نیز به شرح سفر دوم موریه مى‌پردازد و مشتمل بر یادداشتى از ویراستار کتاب، سخن‌ها و روایت‌هایى درباره جیمز موریه و بیست و پنج فصل و نیز فهرست لوحه‌ها و نقشه‌ها مى‌باشد.
مجلد اول کتاب، گزارش سفر اول موریه به ایران و ارمنستان و آسیاى کوچک و قسطنطنیه میان سال‌هاى ۱۸۰۹ ۱۸۰۸م. مى‌باشد.
مجلد دوم، سفرنامه دوم اوست که مربوط به سال‌هاى ۱۸۱۶ ۱۸۱۰م.. در این سفرنامه شرحى هم از رویدادهاى سفر دریایى او از برزیل و بمبئى تا خیلج فارس آمده است.
در هر دو جلد تعداد زیادى گراورهایى از طرح‌هاى خود او، سنگنبشته‌ها و چند نقشه درج شده است.
بدون تردید این سفرنامه حاوى اطلاعات بسیار مهمى از تاریخ سیاسى و اجتماعى و فرهنگى ایران در نیمه نخست قرن نوزدهم (نیمه نخست قرن سیزدهم هجرى) است. توجه موریه سبب شده است تا اطلاعات مهمى از وضعیت جارى ایران ثبت شود. این منهاى اطلاعات سیاسى است که در این کتاب آمده و از جهاتى منحصر به فرد است. نگاه ایرانیان به زندگى، به سیاست، به سیاستمداران داخلى و خارجى و بسیارى از نکات لطیف و خواندنى دیگر در این کتاب آمده است.
ممکن است برخى نادرست باشد؛ اما به هر روى براى ایرانى یک نگاه از بیرون و جالب توجه است.
این اثر در آستانه نخستین تغییرات اجتماعى و نظامى در ایران بر اساس انضباط اروپایى نوشته شده و با مطالعه آن مى‌توان نشانه‌هایى این تغییرات را از زبان موریه دریافت.
این اثر منبعى است براى شناخت آداب و عادات اجتماعى، برخى از آیین‌هاى دینى و همین طور برخى از آثار تاریخى و سنگنبشته‌هایى است که در گوشه و کنار بوده است. برخى از سنگنبشته‌هاى ایرانى براى نخستین بار توسط موریه یافت و ارائه شد.
تعصب مسیحى‌گرى موریه در برخورد با مظاهر اسلامى کاملا آشکار بوده و نشانه‌هایى از طعنه و تمسخر در آن با زیرکى به چشم مى‌خورد. مترجم در جایى درباره موریه نوشته است: شک نیست که نگارنده کتاب مردى است متعصب در دین خود و مغرض و بدبین نسبت به مردم ایران و دین اسلام و نیز گاهى بى‌اطلاع این مطلب بارها در کتاب حاضر آشکار شده است و این نیز یکى از آن گونه است.
دیدگاهی دارید؟