شاه عباس اول مشهور به شاه عباس بزرگ از معروفترین شاهان زمان صفویان می باشد . او پسر شاه محمد خدابنده و پنجمین شاه از صفوی می باشد که از سال نهصد و نود و شش هجری قمری تا وقت مرگ بر ایران زیادتر از چهل و دو سال با اقتدار حکومت کرد.

شاه عباس در زمان کودکی عباس میرزا اسم داشت و در دو سالگی والی هرات گشت. او معماری و موسیقی و نقاشی و شعر را بسیار دوست می داشت و میدان نقش جهان و عالی‌قاپو قسمتهایی از عمارت چهل‌ ستون و چهار باغ و پل‌های سی‌ و سه‌ پل و خواجو بر روی زاینده رود از اثرهای باقی مانده ی مانده از زمان سلطنت او می باشد .

شاه عباس شخصی بسیار سخت گیر و جدی بود.هیچ گونه دل رحمی برای متخلفین نداشت و با مجازات خیلی دشوار با آنها برخورد می نمود و این کار او موجب امنیت در جاده ها و شهر ها گشت.