نیکلسن در تفسیر بیت زیر آورده است : ورم و آماس و مجازا بمعنى عیب و مرض و صاحب فاتح الأبیات محتملا آنرا بضم غین و تشدید راء خوانده و فریب و غرور ترجمه کرده است اما در عربی لغت و غر» بمعنی غرور نیامده است. (نیج ۷ ص۳۰۷) – این لغت در عربی بکسر عین ، و تشدید راء بمعنی جوان بی تجربه (اقرب الموارد) و مرد غافل و ناآزموده . (لطائف) و غیر مجرب در امور . (منتهی الارب ) آمده است. هرچند این معانی با مضمون بیت سازگارست ولی با قافیه بیت درست در نمی آید . شاید جمله « مر ترامم مست غمره بضم غین ، کنایه باشد از آنچه امروز ما میگوئیم و تراهم یک چیزی میشود. » یا «غری در شلوار داری و بروز نمی دهی، و بازر کاسه نیم کاسه ای هست و و امثال آن والله اعلم…..