توضیحات

بهار ماهنامه‌ای بود از یوسف اعتصامی، پدر پروین اعتصامی با شصت و چهار صفحه که در دو دوره، ۹۰–۱۲۸۹ و ۱–۱۳۰۰، منتشر شد.

وسف اعتصامی (اعتصام الملک آشتیانی)، نویسنده، ناشر، و مترجم ایرانی، که در سال ۱۲۵۳ به دنیا آمد و در ۱۳۱۶ در گذشت، در اواخر دهه ۱۲۷۰، اولین چاپخانه حروفی تبریز را دائر کرد، در دورهٔ دوم (۳۰–۱۳۲۷) به وکالت مجلس شورای ملی انتخاب شد، و در سال ۱۲۸۹ مجلهٔ بهار را تأسیس کرد و مدیریت آن را به عهده داشت. وی در مقاطع مختلف، ریاست کتابخانهٔ سلطنتی، دارالتألیف وزارت معارف، و کتابخانهٔ مجلس ملی را نیز تقبل کرد.

در شمارهٔ اول مجلهٔ بهار، اهداف مجله بدین شرح آمده‌است (اعتصامی ۱۳۲۱٬۱):

مقصود از تأسیس مجموعهٔ بهار این است که مطالب سودمند علمی و ادبی، اخلاقی، تاریخی، اقتصادی، فنون متنوعه را که امروز دانستن آنها دارای اهمیت بیشمار است… با نظار ارباب دانش عرضه بدارد، و تعمیم معارف را… بر عهده گرفته افکار عمومی را با معلومات مفیده آشنا نماید.

اغلب مقالات مجلهٔ نوشته یا ترجمهٔ یوسف اعتصامی بود، و بخش وسیعی از آن به فرهنگ غرب اختصاص داشت. به روایت ادوارد براون (۱۹۲۸ م، ۴۸۹) مجلهٔ بهار «لحنی بسیار معاصر و اروپائی» داشت؛ و در دانشنامه ایرانیکا، حشمت موید از آزادی‌خواهی و انسان دوستی مدیر مجله می‌گوید.

برخی یوسف اعتصامی را نخستین کسی می‌دانند که توسط مقاله‌ای در همین مجلهٔ بهار، ایرانیان را با زبان فراساخته‌ی اسپرانتو آشنا کرد.

دیگر نسخه های مجله بهار