توضیحات
پسر حاجی باباجان نام اثری طنز از طنزپرداز معروف ایران، ایرج پزشکزاد است که در تابستان سال ۱۳۸۷ خورشیدی چاپ شده است. کتاب به صورت نمایشنامه بوده و در سه پرده و دو میان پرده به رشتهٔ تالیف درآمده است.
پسر حاجی باباجان، مانند دیگر کتابهای ایرج پزشکزاد بسیار ساده و روان نوشته شده است.
شخصیت پردازی مناسب و بیان کامل واکنشهای نسبت به وقایعی که اتفاق میافتد درست و مناسب بیان شده است. گرچه سالها از نگارش اثر معروف دایی جان ناپلئون (کتاب) و سریالی با همین عنوان به نام داییجان ناپلئون (مجموعه تلویزیونی) گذشته است اما در طول متن بارها و بارها می توان رنگ و بوی آن را در این کتاب نیز مشاهده کرد.
حتی می توان به نوعی مشابه سازی نیز اشاره نمود.کتاب به صورت نمایشنامه است. سه پرده و دو میان پرده. با چهار شخصیت:
جعفر: معروف به جف – بیست و دوساله با کمی لکنت زبان که بیشتر در بیان میم های اول مشکل دارد.
سیروس: سی و هشت ساله – مهندس
حاجی میرزا علی آقا: پدر جف – پنجاه و هفت هشت ساله
مینو: دختر جوان – بیست و شش هفت ساله
میس ناتالی: همان مینو با قیافه مبدل
صدای شاعر: الف. میم. پدیده
دیدگاهی دارید؟