رمان سرگشته در دنیای تورگنیف یا همان تورگنیف خوانی در سال ۱۹۹۱ نامزد جایزۀ بوکر شد، کتاب شرح حال زندگی دختر جوانی است که پس از ازدواج خود را در خانوادۀ همسرش فردی غریبه و فراموش شده می‌یابد و برای فرار از شرایطی که با آن مواجه شده است، خود را به جنون می‌زند.

اما خواننده هیچ گاه متقاعد نمی‌شود که او فردی مجنون است. به عبارت دیگر بروز جنون در برابر عقلانیت منجمد و غیر قابل توجیه بر فضای زندگی خانوادۀ همسرش حاکم است، تنها راه حل برای ادامه حیات او است. این رمان روایت تنهایی است.

تنهایی انسان در جهانی بیگانه و حسابگرکه تنها راه کنارآمدن با این تنهایی، سرگشتگی در دنیای ادبیات است. برای شخصیت اصلی داستان، ادبیات واقعی‌تر از جهان بیرون است. او تنها به مدد ادبیات و یافتن عشق، رنگ و بوی جدیدی به تنهایی خود می‌بخشد و قدرت هنر و ادبیات را در تحمل پذیر کردن و دگرگون کردن زندگی نشان می‌دهد.