توضیحات
این کتاب حاصل گفتوگوی طولانی لیدی داتاس، شاعر و نویسندهی فرانسوی، با کریستیان بوبن است که از چهرههای سرشناس ادبیات معاصر فرانسه به شمار میآید. در این گفتوگو بوبن به تامل در مورد تحولات روحی خود میپردازد و از عناصر شکلدهندهی تفکر خویش سخن به میان میآورد.
در باب شاعران و نویسندگانی که دلبستهی آنهاست، صحبت میکند و آرای انتقادی خود را دربارهی پارهای از چهرههای مشهور ادبی بیان میدارد. وی تصریح میکند که به تعریف خاصی از ادبیات نظر دارد و سنخ ویژهای از آثار ادبی را میستاید.
قسمت های زیبایی از کتاب :
– نوشتن همواره برای من در حکم راه و التیام بوده است .
– دوست داشتن کسی در حکم خواندن اوست . در حکم آن است که بتوانیم تمامی جمله هایی را که در دل دیگری است بخوانیم و در حال خواندن ، دل او را از بند برهانیم .
– آنگاه که نور حقیقت همه جا را روشن سازد ، عشق فرا رسیده است .
– در این زندگی ، درباره ی معاشرت ها می توانیم خطا کنیم و در ضمن بسیار خطا می کنیم .
– از همه چیز می توان استفاده ی نادرست کرد ، حتی از حقیقت ، همچنان که از همه چیز می توان لذت برد ، حتی از پاک ترین چیزها .
– برای عمل بدی که مرتکب شده ایم ، بیشتر در پی آنیم که تسلی خاطر داده شویم تا آنکه عفو گردیم ، از آن روی که پس از آن بتوانیم راه را ادامه دهیم .
– عشق ورزیدن عملی ماورای طبیعی است ، تجربه ای عرفانی است و جز این چیزی نیست .
– پایان زندگی ما لزوما همان روز مرگمان نیست : برای برخی کسان ، این روز بسی پیش تر فرا می رسد ، اما برای آن کس که به راستی زنده است ، شاید هرگز فرا نرسد .
دیدگاهی دارید؟