توضیحات
در جستجوی زمان از دست رفته: زمان بازیافته (جلد ۸)
زمان بازیافته، جلد آخر در جستجوی زمان از دست رفته، هم پایانبخش و هم اوج این منظومهی عظیم است. از یک سو کلیدی است که به یاریش جهان پروستی با همهی پیچیدگیها و ظرافتها و همهی ژرفای مفهومش به روی خواننده گشوده میشود و از سوی دیگر اوج پر از شور و هیجانی است که سرتاسر ساختار عظیم جستجو را همانند فینال یک سرود بلند موسیقایی به انجام و فرجام میرساند.
پروست این رمان را بین سالهای ۱۹۰۸–۱۹۰۹ تا ۱۹۲۲ میلادی نوشته و میان سالهای ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۷ میلادی منتشر کردهاست.[
ساختار
این رمان در ۷ جلد نوشته شده که هرکدام نامی مستقل دارند. گذشته از خطوط کلی داستانی که این کتابها را به هم میپیوندد، هر کدام از ۷ جلد از بسیاری دیدگاهها کامل و مستقلاند. در واقع آنچه داستان نامیده میشود تنها رشتهای است برای به هم پیوستن لحظههایی که هر کدام به تنهایی از مکانها و شخصیتهای اصلی کتاباند، از همین روست که اغلب دربارهٔ این اثر گفته میشود که میتوان آن را از هر صفحهای که باشد آغاز کرد. این رمان، رکورد گینس طولانیترین رمان تاریخ را در اختیار دارد. نام ۷ جلد کتاب عبارتند از:
- طرف خانه سوان، ۱۲۹۲ (۱۹۱۳میلادی)
- در سایه دوشیزگان شکوفا، ۱۲۹۸ (۱۹۱۹میلادی)، برنده جایزه گنکور در همان سال
- طرف گرمانت، ۱۲۹۹–۱۳۰۰ (۱۹۲۰–۱۹۲۱میلادی)
- سدوم و عموره، ۱۳۰۰–۱۳۰۱ (۱۹۲۱–۱۹۲۲میلادی)
- اسیر، ۱۳۰۴ (پس از فوت ۱۹۲۵میلادی)
- آلبرتین گمشده (گریخته)، ۱۳۰۶ (پس از فوت ۱۹۲۷میلادی)
- زمان بازیافته، ۱۳۰۶ (پس از فوت ۱۹۲۷میلادی)
در این کتاب پیش از رسیدن به مکاشفهی بنادین اصل جاودانگی نهفته در آفرینش هنری، واپسین منزلهای سیر و سلوک در جهان پر تب و تاب واقعیت و خاطره را پشت سر مینهیم: تصویرهای محشر گونهی جنگ در پاریس و مهمانی صورتکها در خانهی گرمانت. شهری گرفتار نفرین و محفلی در کام مرگ. از این کنفیکون فقط یک تن رستگار بیرون میآید: «راوی» که تازه رمز زندگی ماندگار را کشف کرده است و بر آن است که دست به کار شود. کار آفرینشی که شاید بیش از هزار شب طول بکشد. به شکرانهی این رستگاری، «راوی» مزدی را نیز همچون «سورپریزی» به خواننده ارائه میکند. اما خواننده مزد خویش را پیشتر گرفته است.
دیدگاهی دارید؟