توضیحات

در این نوشتار پیش‌فرضِ مشهوری که ظهور چهره‌نگاره و خودزندگینامه را نتیجه‌ی ظهور مدرنیته می‌داند در بافت جامعه‌شناختی جوامع غیراروپاییِ پیشامدرن مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته و نگارنده ردپای این عناصر بازتابنده‌ی خودانگاره را پیش از ظهور مدرنیته تشخیص داده است.

برخی از داده‌های تاریخی از جمله روایتهای زندگینامه‌ای، چهره‌نگاره‌ها، خودزندگینامه‌ها در تمدن ایرانی، مصری و خاور دور وارسی شده و در نهایت این نتیجه به دست آمده که بازنمایی خودانگاره و تصویر کردن «من» در بافتی روایی، هرچند در جامعه‌‌ی مسیحی اروپایی پیشینه‌ی دیرینه‌ای نداشته، اما ویژه‌ی عصر مدرن هم نیست و دست کم در جوامع غیراروپایی در عصر پیشامدرن می‌توان نمونه‌های منسجمی از آن را نشان داد.